The following text is not a historical study. It is a retelling of the witness’s life story based on the memories recorded in the interview. The story was processed by external collaborators of the Memory of Nations. In some cases, the short biography draws on documents made available by the Security Forces Archives, State District Archives, National Archives, or other institutions. These are used merely to complement the witness’s testimony. The referenced pages of such files are saved in the Documents section.

If you have objections or additions to the text, please contact the chief editor of the Memory of Nations. (michal.smid@ustrcr.cz)

Zpět na stránku pamětníka

Ewa Synowiec (* 1934)

Tu na dole była kuchnia wojskowa, to ja codziennie dla wszystkich obiad przyniosłam z tej kuchni

  • Urodziła się 1 sierpnia 1934 w Wałbrzychu

  • Do 1945 roku uczęszczała do niemieckiej szkoły powszechnej

  • W 1948 roku ojciec wymusił na dyrektorze przyjęcie córki do polskiej szkoły

  • W 1951 roku podjęła pracę w laboratorium

  • Nigdy nie zrzekła się obywatelstwa niemieckiego i nie przyjęła obywatelstwa polskiego

  • Mieszka w Wałbrzychu

Ewa Synowiec. Urodziła się 1 sierpnia 1934 w Wałbrzychu w rodzinie Waltera Okon (05.01.1904-luty 1951) i Fredy Okon z domu Sedenschnuhe (15.06.1906-ok. 1996). Freda Okon pochodziła z Halle w Saksonii, pracowała jako pierwsza ekspedientka w sklepie Poznała Waltera Okon, kiedy pracował w Halle podczas jednej z inwestycji Huty Karol na tamtym terenie.

W 1933 roku rodzice Ewy Synowiec zamieszkali w Wałbrzych, rodzinnym mieście Waltera Okona. Dziadek Ewy Synowiec, Josef Wilhelm Okon, był stolarzem modelowym w poszukiwaniu pracy dotarł do Świdnicy, gdzie poznał swoją żonę, Bertę Hampel. Później przeniósł się do Wałbrzycha, pracował w Hucie Karol. W Wałbrzychu urodzili się jego synowie, w tym Walter Okon, później konstruktor i pracownik biura projektów w Hucie Karol.

Ewa Synowiec rozpoczęła edukację w 1940 roku. Do 1945 roku uczęszczała do niemieckiej szkoły powszechnej. W 1948 roku ojciec wymusił na dyrektorze przyjęcie córki do polskiej szkoły. Wcześniej, między 1945 a 1948 rokiem Ewa Sosnowiec pobierała prywatne lekcje u niemieckiego nauczyciela, co w tamtych czasach było nielegalne.

W 1951 roku Ewa Sosnowiec podjęła pracę w laboratorium. Wyszła za mąż za Edmunda Synowca, pracownika Termet-u w Świebodzicach. W 1958 roku urodziła syna, Andrzeja.

Ewa Synowiec nigdy nie zrzekła się obywatelstwa niemieckiego i nie przyjęła obywatelstwa polskiego. W związku z tym po śmierci męża odebrano jej emeryturę (po trzydziestu latach przepracowanych w charakterze laborantki) i przyznano rentę po mężu. Przez to Ewa Synowiec czuje się traktowana jak osoba, która nigdy nie pracowała.

Ewa Synowiec mieszka w Wałbrzychu.

© Všechna práva vycházejí z práv projektu: German Minority in Czechoslovakia and Poland after 1945

  • Witness story in project German Minority in Czechoslovakia and Poland after 1945 (Maciej Melon)