Krzysztof Turkowski

* 1954

  • „Walorem było to, że w tej zajezdni znalazło się 170 ponad, chyba 176 przedstawicieli zakładów, które weszły w skład MKS-u. Oni zdominowali miejscowe środowisko. Jurek Kopystyński, zaciekła antykomuna, inżynier elektronik, następny itd. Więc to byli ci tacy, których zakłady tak oddelegowywały, wiadomo ten najgłośniejszy… i tu się skupiło to wszystko, wewnątrz tego bardzo niewielkiego obiektu na tej zajezdni. Ona była w ogóle nie od obrony.”

  • „Szczerze mówiąc to ja mam takie wrażenie, że myśmy chcieli uczestniczyć w tym strajku. To było azylem trochę dla opozycji, bo było pełne zamykanie wszystkich. Olek [Gleichgewicht] już siedział, w Warszawie były sankcje dla KORu […] gdzieś tam wpadł Kornel Morawiecki: Ja tu nie wchodzę, ja drukuję na zewnątrz, pamiętam taką rozmowę przy bramie, Krzysiek Grzelczyk, Jarek Broda do redagowania. Aśka (żona Krzysztofa Turkowskiego), Andrzej Kiełczewski. Ci chłopcy zameldowali się, którzy byli naszą techniką, czyli pracowali na ramkach.”

  • „Dwa razy dziennie, w autobusie, zrobiliśmy taką quasi Wszechnicę i tam opowiadaliśmy (o idei wolności). Ja wymyśliłem wtedy, żeby mszę zrobić, no i wysłałem, poprosiłem, bo mógł chodzić na zewnątrz, wiece szef KIKU – Maciek Zięba, żeby pojechał po Orzecha (ks. Stanisława Orzechowskiego). Orzechowi w to graj, Przyjechał na tą mszę świętą. Ja muszę powiedzieć to było coś wstrząsającego, to było rzeczywiście przeżycie. Ja pamiętam, ustawili jakieś takie połączone ciężarówki, ja złapałem za mikrofon, żeby coś mówić przed mszą i zobaczyłem, tam jest nie duża odległość, pani zna to miejsce, i tam przy siatce stoi moja matka, moja siostra, mój szwagier. To było bardzo ważne. Natomiast od jednej strony do końca, było morze, morze ludzi. Tu już byliśmy gdzie indziej.”

  • Full recordings
  • 1

    Wrocław, Polska, 14.11.2015

    (audio)
    duration: 01:21:54
Full recordings are available only for logged users.

Szybkie dojrzewanie do wolności

Krzysztof Turkowski
Krzysztof Turkowski
photo: Ośrodek "Pamięć i Przyszłość"

Krzysztof Turkowski urodził się 17 maja 1954 roku we Wrocławiu. Ukończył Instytutu Historyczny Uniwersytetu Wrocławskiego. W latach 1977 - 1981 pracował jako bibliotekarz w Ossolineum (Zakład Narodowy im. Ossolińskich). W latach 70-tych był współpracownikiem Komitetu Obrony Robotników a także Studenckiego Komitetu „Solidarności” we Wrocławiu i Niezależnej Oficyny Wydawniczej. W sierpniu 1980 współorganizował strajk w Zajezdni autobusowej nr VII przy ulicy Grabiszyńskiej we Wrocławiu. Po strajku został rzecznikiem Zarządu Regionu NSZZ “Solidarność” Dolny Śląsk (Delegat na I zjazd “Solidarności” w Gdańsku w 1981 r.). Od czasu gdy wprowadzono stan wojenny do 1983 ukrywał się i działał w podziemiu jako członek Regionalnego Komitetu Strajkowego. Był jednym z redaktorów „Z Dnia na Dzień”, publikował również w „Biuletynie Dolnośląskim”. Organizował sieci chrześcijańskich uniwersytetów przy Duszpasterstwie Ludzi Pracy oraz grup Duszpasterstwa Akademickiego. Wykładał podczas Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. W latach 1989-1990 był członkiem Wojewódzkiego Komitetu Obywatelskiego “Solidarności” we Wrocławiu. Od 1990 radny miejski i sejmiku wojewódzkiego. W latach 1990-94  zajmował stanowisko wiceprezydenta Wrocławia. W latach 1995-98 prezes PAIFILM, od 1997 doradca prezesa TV Polsat, członek Rady Nadzorczej RSTV, od 2003 prezes spółki Antena l, 2004-06 członek zarządu TV Puls. Od 2006 przewodniczący Rady Nadzorczej PAP. Przewodniczący Rady Nadzorczej TV Lubin. Laureat prezesa Polskiego Radia za działalność redakcyjną. Laureat nagrody prezydenta Wrocławia w 2007 roku. Krzysztof Turkowski jest autorem licznych publikacji w prasie solidarnościowej, podziemnej i emigracyjnej, cyklu rozmów z liderami emigracji londyńskiej, twórca audycji historycznych i politycznych w Radiu Wolna Europa, PR i w Radiu Kolor. Jest członkiem Prezydium Dolnośląskiej Federacji Kultury, przewodniczącym Stowarzyszenia na Rzecz Rozwoju Wrocławia, wiceprzewodniczącym Stowarzyszenia Nadawców Radiowych i Telewizyjnych i Stowarzyszenia Autorów Radiowych i Telewizyjnych. W październiku 2011 roku został powołany do Rady Polskiego Instytutu Sztuki Filmowej.